Mapa - Ikaria

Ikaria – grecka wyspa na Morzu Egejskim, w administracji zdecentralizowanej Wyspy Egejskie, w regionie Wyspy Egejskie Północne, w jednostce regionalnej Ikaria, w gminie Ikaria. W 2011 roku liczyła 8423 mieszkańców. Posiada powierzchnię 255 km². Główną miejscowością wyspy jest Ajos Kirikos.

Wedle mitologii greckiej w pobliżu tej wyspy miał spaść do morza Ikar.

Wyspa została zasiedlona około 7000 p.n.e. przez ludność przedindoeuropejską. W połowie VIII wieku p.n.e. kolonia Miletu.

W XIV wieku kolonia genueńska, następnie posiadłość joannitów, aż do podboju tureckiego w 1521. W 1677 na wyspie mieszkało 1000 ludzi i stanowiła ona najbiedniejszą wyspę na całym Morzu Egejskim.

W 1827 mieszkańcy wyspy na kilka lat wyswobodzili się spod tureckiego panowania. 17 lipca 1912 mieszkańcy wyspy szturmem zdobyli turecki garnizon. Dzień później proklamowano utworzenie Wolnego Państwa Ikarii. Prezydentem wyspy został Ioannis Malachias. Mieszkańcom niepodległej Ikarii udało się sformować regularną armię i stworzyć własny system pocztowy. 4 listopada 1912 rząd Ikarii podjął decyzję o wejściu w skład Grecji.

Wyspa doznała strat podczas II wojny światowej w wyniku okupacji włoskiej, a następnie niemieckiej, głównie w wyniku głodu.

Po wycofaniu się Niemców nacjonaliści i komuniści walczyli w greckiej wojnie domowej (1946–1949), a grecki rząd wykorzystał wyspę jako miejsce internowania około 13 000 komunistów. Od tej pory wielu miejscowych zaczęło sympatyzować z partiami lewicowymi i komunizmem, dlatego niektórzy nazywają Ikarię „czerwoną skałą”.

Jakość życia znacznie się poprawiła po 1960 roku, kiedy rząd Grecji zaczął inwestować w infrastrukturę wyspy, aby pomóc w promocji turystyki. Dzisiaj Ikaria jest jednym miejsc, w których ludność regularnie dożywa zaawansowanego wieku (co trzecia osoba osiąga wiek 90 lat).